Moim zdaniem to gangsterka była taka sobie. Mnie niespecjalnie przekonywała ,

Całość natomiast podobała mi się jako przedstawienie teatralne z dwiema powiązanymi tragediami rodzinnymi: jedna wśród złodziei a jedna wśród policjantów. Nawet był grecki chór (chociaż śpiew był solo z gitarą).

Miejscami śmiać mi się chciało z tej ich teatralności, ale moim zdaniem dobrze sobie poradzili przy takim niewielkim budżecie. Jak ktoś zna hiszpański na tyle aby zrozumieć te pieśni to pewnie może dać i wyższą ocenę niż ja.

Jak ktoś nie wierzy moim zapewnieniom o teatralności tego filmu: specjalnie zapisałem tytuły i znaczniki czasu dla miejsc, w których pojawiają się biało na czarnym tablice rozdzielające akty przedstawienia.

Akt I: Złota gwiazda @1:38
Akt II: Na ziemi @29:28
Akt III: W mojej piersi @1:08:55

Nawet na szybkim przeglądaniu tego filmu w czasie szukania tych tytułów można zobaczyć teatralny styl oświetlania sceny od dołu estrady. Tutaj oczywiście nie ma rampy oddzielającej aktorów od widowni. Za to wbudowali silne lampy w inne obiekty widoczne w kadrze filmowym; n.p.

-) w małym samochodzie (VW Polo?) zamienili normalne słabiutkie światło sufitowe wnętrza na bardzo mocną lampę
-) w stalowej beczce z ogniskiem ogrzewającym i oświetlającym melinę narkomanów obok ogniska jest silna lampa dająca białe światło bez migotania płomieni

Film nie jest teatralny w sensie stacjonarnej pracy kamery jakby siedziała na widowni. Ale jest całe multum takich odwołań do tradycji teatralnej zarówno od strony wizualnej jak i w tekstach i zachowaniach aktorów.

Ciekawy komentarz.